İlgili teknik resim incelenerek, dökülebilir alüminyum alaşımı olup olmadığı incelenir. Al-Si, Al-Cu veya Al-Mg alaşımları döküm üretimleri için uygun alaşımlardır.
AlSi5Cu1
ETİAL 177 - AlSi7Mg - A 356.0
ETİAL 171 - AlSi10Mg - A 360.0
ETİAL 160 - AlSi8Cu3 - A 380.0
ETİAL 140 - AlSi12 - A 413.0
AlCu4Ti – A 206.0
AlMg5
Bakır ile alaşımlanan alüminyum alaşımları, genellikle yüksek sıcaklıkta dayanım ve tokluk istenen uygulamalarda tercih ediliyorlar. İyi bir akışkanlığa ve dökülebilirliğe sahip bu alaşımların zayıf yönleri arasında katılaşma sırasında çatlama ve dendritler arasında çekinti oluşturma eğilimlerini gösterebiliriz. Yüksek çekme dayanımları ve sünekliklerinin bir sonucu olarak oldukça iyi düzeyde tokluk değerlerine sahip oluyorlar.
Bu alaşımlarda bulunan birincil silisyum parçacıkları alaşıma aşınma direnci sağlarken, bakır matrisin sertleşmesine ve yüksek sıcaklık dayanımı kazanmasını sağlıyor.
Silisyumun sağladığı özelliklere ek olarak alaşımda bir miktar magnezyum da bulunması, ısıl işlem sonrasında oldukça iyi mekanik özelliklerin elde edilebilmesini sağlıyor. Bu özellikler modifikasyon ile daha da artırılabilir.
Dökülebilirlik yönünde en akışkan alaşımlardandır. Bu alaşımların mekanik özellikleri üzerinde olumsuz etki yaratan faktörlerden bir tanesi, ötektik katılaşma sırasında oluşan silisyum parçacıklarının biçimsel özellikleri: Sivri köşelere sahip, iğnemsi bir yapıda katılaşan bu parçacıklar, ötektik modifikasyon adı verilen bir işlem sayesinde sivri köşelerden arınmış, yuvarlanmış kenarlara sahip olacak şekilde katılaştırılabiliyor.
Hammadde seçiminde mekanik özellikler, döküm yöntemine karar verirken dikkate almamız gereken tek parametre değil elbette. Örneğin üretilecek parçanın geometrik özellikleri, et kalınlıkları ve kalıptan çıkarma açıları da tercih edilen yönteme göre değişiklik gösteriyor. Yani tasarımsal faktörlerin de mutlaka döküm yöntemine karar verirken dikkate alınmaları gerekiyor.